‘Op sommige plekken loopt de luchtvochtigheid op tot 90 procent’
Interviews
Al tien jaar woont Tamara Noteboom in een maisonnette in Delft die ze huurt van een woningcorporatie. Vanaf het begin waren er gebreken: vochtplekken, lekkages en schimmel zijn een terugkerend probleem.
Door de vochtproblemen raakten ook andere onderdelen van de woning beschadigd. "Het hield maar niet op" zegt Tamara. Ze deed talloze meldingen bij haar verhuurder. "Er werd veel beloofd, maar er gebeurde niets. Nadat mijn kinderen longklachten kregen en zelfs in het ziekenhuis belandden, trok ik aan de bel. Toen ik opnieuw zwanger was, zei de kinderarts: nu moet je ingrijpen. Via Google kwam ik vervolgens bij de Huurcommissie terecht.”
Serieus genomen
In 2024 is haar zaak behandeld en werd ze in het gelijk gesteld. De Huurcommissie kende haar huurverlaging toe zolang de gebreken niet werden opgelost. "Ik voelde me serieus genomen. Eindelijk werd erkend dat de situatie niet normaal was.” Toch veranderde er weinig. De woningcorporatie lijkt zich weinig aan te trekken van de huurverlaging. Ondertussen moest ik al meerdere keren de vloerbedekking, meubels en matrassen van mijn kinderen vervangen. Een schadevergoeding? Ik word van het kastje naar de muur gestuurd.”
Luchtvochtigheid
Metingen laten zien dat de luchtvochtigheid op sommige plekken tot 90 procent oploopt, maar veel schimmel was er bij het onderzoek niet te zien. "Niet gek, want ik ben constant aan het poetsen om het leefbaar te houden.” Na de uitspraak werd ze eenmaal gebeld door de woningcorporatie. In dat gesprek kreeg ze een andere woning aangeboden. "Dat was een portiekwoning, terwijl ik nu een maisonnette heb met meerdere verdiepingen. Verhuizen zou betekenen dat ik zelf kosten moet maken én erop achteruitga. Dat voelt als een straf voor iets waar ik geen schuld aan heb.”
Ingewikkelde situatie
Noteboom is ondanks alles positief over haar ervaring met de Huurcommissie. "Ik voelde me serieus genomen. Ze hebben me geholpen om mijn situatie erkend te krijgen. Dat gaf me kracht.” Toch blijft de situatie ingewikkeld. "Elke dag voel ik me schuldig tegenover mijn kinderen. Ik wil ze een gezond huis geven, maar ik kom niet weg. De volgende stap wordt waarschijnlijk een procedure bij de kantonrechter.” Noteboom moedigt andere huurders aan om hun rechten te kennen en op tijd hulp in te schakelen.
Ik zou iedereen aanraden om bij ernstige gebreken naar de Huurcommissie te gaan. Je hoeft dit niet allemaal alleen op te lossen.